Rozdział 3 cz.1

-Dlaczego ja? Czemu na przykład Zoe nie może się tym zająć - spytałem.

-Ok, skoro wolisz.

-I tyle? Żadnych sprzeciwień, żadnych ale?

-Sam niedługo zobaczysz, że robisz błąd. Przekaż Zoe, ze ma się u mnie stawić żebym jej przekazał plan działania - powiedział mi Mark. Uśmiechną się ciepło i głową wskazał drzwi. Już miałem wychodzić, ale odwróciłem na chwile głowę i powiedziałem:

-Podejmę się tego zadania, jednak potrzebuje Zoe do pomocy. - Spojrzałem na twarz mężczyzny. Uśmiechnął się i spojrzał na mnie wzrokiem jakby doskonale wiedział co mam zamiar powiedzieć.

-Pewnie będę tego żałował - dodałem szeptem.

                                                                  ***

-Czy szanowna panna raczy się obudzić - spytała moja mama teatralnym głosem.

-Która godzina?

-Jedenasta.

-Co się stało, ze budzisz mnie tak rano - zadałam jej kolejne pytanie.

-Twoi znajomi czekają w kuchni - powiedziała ze stoickim spokojem.

-Przecież ja się przyjaźnię tylko z Alex - odpowiedziałam i po podniesieniu się do pozycji pół-siedzącej spojrzałam na nią z lekkim zdziwieniem. Chyba, że to ... Nie! To na pewno nie ...

-Wiem o tym. Przedstawili się jako Nathan i Zoe - czyli jednak. Zastanowiłam się chwilę. Wstałam z łóżka i podeszłam do szafy. W drodze do łazienki odwróciłam się do kobiety i powiedziałam

-Powiedz im, że za chwilę zejdę - westchnęłam i udałam się do łazienki.

                                                               ***

Zamknęłam drewniane drzwi i po kilku, może kilkunastu, krokach zwróciłam się do moich znajomych.

-Możecie mi do cholery wytłumaczyć co tu robicie - w moim głosie mogli bez problemu dostrzec wyraźną nutę złości i zdziwienia.

-Hej, jestem Zoe. - Dziewczyna wyciągnęła do mnie rękę. Podałam jej swoją. Wyglądała całkiem przyjaźnie, w przeciwieństwie do Nate'a, była bardzo pogodna i sprawiała wrażenie godnej zaufania.

-Charlotte - przedstawiłam się.

-Wiem - odpowiedziała nie przestając się uśmiechać.

-Postanowiliśmy lepiej cię poznać - odezwał się chłopak. Spojrzałam na nich podejrzliwie i wzruszyłam ramionami.

-A poza tym mamy chyba projekt do zrobienia - powiedziała wesoło Zoe. Gdy posłałam jej pytający wzrok dodała - Aaa bo ty nic nie wiesz. Doszłam do was do klasy i nauczycielką przydzieliła mnie do waszej grupy.

-Ok. Ale jeżeli mamy robić projekt to dobrze by było pójść po Alex -oznajmiłam i zaczęłam prowadzić znajomych w stronę domu mojej przyjaciółki. Nathan spojrzał na Zoe jakby przekazywał jej telepatycznie jakieś plany. Chyba nie bardzo podobała im się wizja spędzania czasu z Alex. Ale nie mili wyboru. Zbyt niepewnie się czułam w towarzystwie tej dwójki.

W takich chwilach jak ta bardzo doceniałam to, że Ruda mieszkała zaledwie kilka domów dalej.

Właśnie miałam pukać w jej białe drzwi jednak one same się otworzyły. Na progu stała moja przyjaciółka i uśmiechała się do mnie ciepło.

-Widziałam was w oknie - wyjaśniła.

-Masz ochotę się z nami przejść - zapytałam. Na szczęście wiedziała, że nie chciałam spędzać sama czasu z Nate'em i Zoe. Pokiwała głową i cofnęła się kilka kroków w głąb domu aby wziąć kurtkę i za chwilę do nas dołączyć.

Zapowiadał się wspaniały dzień - pomyślałam sarkastycznie...

**********************************

Koniec części pierwszej. Jestem z niej bardzo niezadowolona!!!

Dialogi takie sztuczne, naciągane...

Opisów prawie nie ma i to mnie bardzo razi :/

Na 100% jest masa błędów, których nie mam siły poprawiać [*]

Krótki! Ba nawet bardzo! Ale chciałam Wam go jeszcze wstawić, bo obiecałam sobie, że co piątek (najprawdopodobniej o 17) będę wstawiała nowy rozdział!

I tak o to macie kawałek. Postaram się aby 2 część była duużo dłuższa! Obiecuje!!

Rozdział ze specjalną dedykacją dla komentujących! (Cup, Des, Davichi,  Maja) Dziękuję Wam :***

Zachęcam Was do komentowanie ;D *le Clarie manipulant* xD

Pozdrawiam Serdecznie i do następnego rozdziału!

~Clar